ملکوت

ندانم که کی خواهی آمد

باورت دارم که خواهی آمد

یوسفی دارد این دنیا که خواهد ماند

یوسف زهراست که می نازد و خواهد ماند

تا بیاید نفسی تازه دهد مردگان را

روشنایی دهد چشم دنیا و همگان را

جمله ما را تو نگاهی کن بهر کرم

تو کریمی زخدا که دهی همه را بهر کرم